| نوع بنا : تاريخي قدمت : زنديه (1163-1209 ه ق ) روستاي قصلان در مسير دينور – زنجان در 5 كيلومتري شمال شهر قروه قرار دارد . سرچشمه رودخانه شور و تپه بزرگ باستاني آن از عملكرد وسيع شهري قصلان در دوره هاي تاريخي حكايت دارد . حمام زيبا و بزرگ قصلان و برج آن در سال 1255 ه . ق در روزگار (آصف اعظم) تعمير شد . تاريخ ساخت حمام احتمالا مربوط به اواخر عهد زنديه و در زماني است كه (خسرو خان اول ) به عنوان والي كردستان حكومت داشت . اين بنا داراي بخش هاي مختلفي مانند هشتي . حمام سرد . هشتي و ميان در . حمام گرم . خلوتي هاي خصوصي و عمومي . خزينه و تون است و تزيينات منحصر به فرد آهك بري با طرح هاي گياهي . هندسي . انساني و حيواني در ان مشاهده مي شود كه در نوع خود با اهميت و قابل مقايسه با حمام خان در شهر سنندج است . | |
| آدرس :در روستاي قصلان در مسير دينور – زنجان در 5 كيلومتري شمال شهر قروه |
| در روستاي بابا گرگر در 18 كيلومتري شمال شرقي شهرستان قروه چشمه اي جوشان هميشه مي خروشد كه به آن (دنگز) مي گويند . آب اين چشمه در استخري عميق و مدور به محيط 200 متر جمع مي شود . اين چشمه پر آب داراي آبي است كه رنگ آن مايل به سرخ است و در بعضي مواقع به رنگ زرد مايل به ليمويي در مي آيد . آب اين چشمه به علت وجود املاح معدني به ويژه گوگرد رنگين است . ظاهرا اين آب براي امراض سودايي و پوستي مناسب است و در درمان سوءهاضمه و ديگر بيماريهاي دستگاه گوارش و نيز راشيتيسم و درمان تورم موثر مي افتد . اين چشمه و امامزاده بابا گرگر در كنار آن از مكان هاي طبيعي و تاريخي استان محسوب ميشوند . | |
| آدرس :در روستاي بابا گرگر در 18كيلومتري شمال شرقي قروه |
| نوع بنا : تاريخي قدمت : ساساني در حدود 35 كيلومتري شرق شهر قروه در فاصله سه روستاي داش بلاغ . آق بلاغ و وينسار بر روي كوهي مرتفع بقاياي يك معدن بزرگ سنگ قرار دارد كه از نظر نوع . اندازه و تراش سنگ داراي ويژگيهاي خاص و از اهميت بسيار برخوردار است . باور مردم بر آن است كه اين سنگها به داستان شيرين و فرهاد ارتباط دارد . نوع حجاري و سفال هاي موجود در منطقه احتمالا به دوره ساساني تعلق دارد . اين منطقه در ايام بهار به عنوان تفرجگاه مورد استفاده مردم است . در ضلع شرقي همين كوه فرهاد تاش دهانه غاري وجود دارد كه (اورل استين) مستشرق اروپايي هنگام بررسي منطقه غرب كشور از اين غار نام برده و ظاهرا نتوانسته وارد آن شود . | |
| آدرس :در حدود 35 كيلومتري شرق قروه |
| نوع بنا : زيارتي قدمت : زنديه (1163-1209 ه ق ) اين بقعه در روستايي به نام بابا گرر و در شهرستان قروه واقع شده است .اين بقعه به امامزاده جلال الدين بن موسي ا لرضا (ع) و (باوه گرگر) نيز مشهور است .بناي مقبره روي صخره سنگي حاصل از آبها و گازهاي معدني ساخته شده است .ورودي بنا به صورت ديوار چيني از خشت و قلوه است و پوشش چوبي دارد و اتاق مقبره داراي گنبدي شلجمي است .در ساخت گنبد از سنگهاي لاشه اي محلي روي پايه هاي خشتي و سنگي استفاده شده است .اين بقعه داراي تزيينات خاصي نيست . در اين محل چشمه هاي آهك ساز فراوان برجستگي هايي را به وجود آورده كه مشهورترين آنها ( اژدها )نام دارد . اين پديده حدود 300 متر طول . 5 متر ارتفاع و پهنايي بين 4 تا 7 متر دارد . مردم منطقه به اين بقعه شريفه اعتقاد وافري دارند و در مورد اين سنگ كه به شكل اژدهاست نقل قولهاي مختلف شده است .تاريخ دقيق ساخت بقعه مشخص نيست ولي به نظر مي رسد كه پيش از دوره قاجار توسط معماران محلي ساخته شده باشد . | |
| آدرس :اين بقعه در روستايي به نام بابا گرگر در شهرستان قروه |
| اين دشت دو قسمت دارد . قسمت جنوبي آن در استان كرمانشاه و حوزه شمالي آن نيز در آبادي ورله در استان كردستان واقع شده است . اين دشت با 950 كيلومترمربع وسعت در ارتفاع 1400 متري از سطح دريا قرار گرفته است و يكي از زيباترين دشتهاي جذاب استان كردستان به ويژه از نظر چشم اندازهاي زيبا محسوب مي شود . | |
| آدرس :قسمت جنوبي آن در استان كرمانشاه و حوزه شمالي آن نيز در آبادي ورله در استان كردستان |
| دشت اميرآباد اين دشت در شهرستان كامياران واقع شده ، 6000 هكتار وسعت دارد . وسعت حوزه آبخيز آن حدود 310كيلومترمربع است . ارتفاع متوسط دشت 1650 متر از سطح درياست كه تامين بخشي از آب مورد نياز آن از محل چشمه ، چاه ، قنات و انتقال آب توسط نهرهاي سنتي صورت مي گيرد . در اين دشت رودخانه دائم اميرآباد و چند رودخانه فصلي جريان دارند . | |
| آدرس :اين دشت در شهرستان كامياران واقع شده |
| نوع بنا : تاريخي قدمت : اواخر هزاره دوم و اوايل هزاره اول پيش از ميلا د در 45 كيلومتري شمال غربي كامياران در حدود 500 متري شمال غرب روستاي (تنگيور) در تنگه كوههاي (زينانه) در بلندترين نقطه صخره كوه . بقاياي كتيبه و نقش برجسته اي به چشم مي خورد كه به خط ميخي آشوري است و در يك طاق نما به ارتفاع 120 و پهناي 170 و عمق 35 سانتي متر حجاري و نقش شده است . درون طاق نما و در غرب آن نقش برجسته انساني به طول نيم متر و عرض 35 سانتي متر حك شده كه احتمالا تصوير (سارگن دوم) پادشاه آشوري ) است . نقش شاه به صورت نيم رخ با كلاهي استوانه اي و شبيه باشلاق . پاي راست خود را در جلو و پاي چپ را عقب قرار داده است . دست راست شاه به طرف بالا بلند شده و دست چپ در مقابل شكم قرار دارد . در كنار اين نقش برجسته كتيبه اي به خط ميخي با حدود 50 سطر نوشته در كادري به ابعاد 120 * 120 سانتي متر ديده مي شود . اين كتيبه به خط ميخي و به زبان آشوري باستان است كه پس از ستايش خدايان آشوري مانند خداي آشور . مردوك . نابو . سين . شمش و ايشتار به شرح پيروزيهاي خود پرداخته است و در ادامه به نقاط مختلف شهرها . روستا ها و مناطقي كه در اين جنگ تصرف و ويران نموده اشاره دارد . تاريخ كتيبه احتمالا مربوط به اواخر هزاره دوم و اوايل هزاره اول پيش از ميلا د است . | |
| آدرس :در 45 كيلومتري شمال غربي كامياران و 500 متري شمال غربي روستاي تنگيور |
| نوع بنا : تاريخي قدمت : دوران پيش از اسلام روستاي پالنگان در 15 كيلومتري شهر كامياران و ابتداي منطقه اورامان قرار دارد . در 800 متري روستا در دره زيباي (تنگيور) و در محل چشمه هاي پر آب (شيخ علا الدين ) . ( شيخ خاتون) . و (شيخ عمر) قلعه پالنگان وجود داشت كه اغكنون بقاياي اتاق ها . آتشكده ها و پل هاي قديمي آن پابرجاست . آثار به دست آمده از قلعه مانند يك دروازه سنگي بزرگ و بقاياي پل هاي ساخته شده بر روي رودخانه قدمت آن را به دوره پيش از اسلام مي رساند . نويسنده كتاب (تحفه ناصري) قلعه را مدتها محل سكونت امراي (كلهر) دانسته و مي نويسد : خسرو خان اردلان در سال 564 ه . ق قلعه را متصرف و جزو قلمرو خود درآورد و از آنجا كه آب و هواي قلعه (زلم) در شهر زورآباد مناسب نبود مركز فرمانروايي خود را به( پالنگان) انتقال داد . مدارك حاصل از كاوش هاي باستان شناسي مرتبط با اين دوره و نزديك بودن قلعه به كتيبه (تنگيور) انتقال از قلعه (زلم) به پالنگان را محرز مي سازد . قلعه تا بعد از انتقال مركز حكومت خاندان اردلان از پالنگان به (حسن آباد) يعني در حدود قرن دهم ه . ق آباد بود . | |
| آدرس :15 كيلومتري شهر كامياران و ابتداي اورامان |
| اين چشمه در 50 كيلومتري شمال غربي كامياران و در 10 كيلومتري شمال غربي روستاي پلنگان در دامنه كوه واقع شده است . آب اين چشمه طعم گوگردي دارد و در محل جوشش آن از زمين رنگ آب شيري است و خود نشان دهنده وجود مواد آهني و گوگردي در آب است . آب اين چشمه در استخر كوچكي جمع مي شود و از آن براي نوشيدن و نيز درمان بيماريهاي مجاري تنفسي . روماتيسمي و بيماري هاي جلدي استفاده مي شود . | |
| آدرس :در 50 كيلومتري شمال غربي كامياران و در 10 كيلومتري شمال غربي روستاي پلنگان |
| نوع بنا : تاريخي قدمت : هزاره چهارم و اواخر هزاره پنجم پيش از ميلاد (7 هزار سال پ اين تپه در 26 كيلومتري غرب كامياران واقع شده و به دليل كشف سفال هاي منقوش پيش از تاريخ در آن بسيار حائز اهميت است .در گمانه زني اين تپه شش طبقه استقرار يافته . به دست آمده است . در طبقه اول آثار دوره اسلامي . طبقه دوم آثار ساساني و در طبقه سوم كه به اواسط و اواخر هزاره سوم پيش از ميلاد تعلق دارد . سفال هاي ساده به رنگهاي سياه . كرم و خاكستري به دست آمد . در طبقه چهارم سفال هاي نخودي رنگ ساده از هزاره دوم پيش از ميلاد و در طبقه پنجم آثاري هم عصر با تپه گياه نهاوند از سفال نخودي با نقوش هندسي قهوه اي رنگ يافت شد . طبقه ششم كه قديمي ترين آثار تپه در آن به دست آمد داراي سفال هاي منقوش قرمز مانند سفال هاي چشمه علي ري . اسماعيل آباد . ساوجبلاغ و والا تپه بود . تاريخ اين سفال ها به هزاره چهارم و اواخر هزاره پنجم پيش از ميلاد يعني حدود 7 هزار سال پيش مي رسد . | |
| آدرس :26 كيلومتري غرب كامياران |